good-natured, condescending, complying, docile;
pliant, supple, yielding;
— բնութիւն, pliant or flexible temper.
(ի Լու. լուր. որպէս Դիւրալուր. նոյն է եւ յն. լտ) ὐπήκοος obediens (obaudiens). որ եւ καταπειθής obsequens, moriger. (լծ. եւ ար հալիմ. հեզ, հիւլլամ, գառն). Լսօղ. անսացօղ. ունկնդիր. հնազանդ. հեզ. բարեհամբոյր. հանդարտ. զգօն. խօսք մտիկ ընօղ, խելօք.
Այր հլու զգուշութեամբ խօսեսցի. (Առակ. ՟Ի՟Ա. 28։)
Հաւան, հլու. (Յճխ. ՟Ի։)
Մտերիմ եւ հլու ծառայ. (Սարգ. յկ. ՟Ժ՟Ա։)
Ունին զանլուրն լինել հրամանացն աստուծոյ, եւ հլուն անառակ խօսից եւ երգոց. (Խոսր.։)
Հլուաց տայ աստուած զշնորհս իւր. (Նար. խրատ.։)
Կամ իբր Հլուական.
Հլու հաւանութեամբ, կամ հնազանդութեամբ. (Պիտ.։ Մագ. ՟Դ։)